Volkswagen

Eg har skjøna at fredagen er dagen for å koma ut av skapet, og her er mi vedkjenning:
Eg køyrer Volkswagen. Ikkje berre ein, men to av arten finst på tunet vårt. Det er med ei viss redsle eg legg ut på landevegen med eit av eksemplara. Vil eg møta nokon som kjem gåande og kjenner lukta av avgassane eg spreier rundt meg?
Der sit eg bak rattet med den same kjensla, som om eg skulle ha vandra gjennom ei danna forsamling og sleppt ein fis. Men det er håp i sikte. Den eine bilprodusenten etter den andre blir no skulda for juks. Eg leitar med lys og lykte etter svenskane sin heilagdom på den lista.
Eg vil nødig møta gliset til dei Volvo-køyrande kompisane mine dersom dei går klar.

Lars Jostein
16.10.15.

Forrige
Forrige

Originalen frå Borgundøy

Neste
Neste

På heimebøen