Framtida er det intelligente huset. Du høyrer kva eg seier! Eg snakkar ikkje om den intelligente bebuaren. Nei, det er lampar, gardiner, TV og dørar eg snakkar om. Dei skal i framtida lyda ein mobiltelefon eller eit nettbrett.

Sjølv om eg var ganske vaksen før eg fekk meg bil, har eg praktisert køyrekunsten i så mange år no at eg bør ha rett til å koma med nokre kritiske merknader til desse moderne køyretøya.

No legg kloke menn og kvinner verda rundt hovuda sine i bløyt for å gjera bilkøyringa vår enklare. I framtida, seier dei, skal ein kunna setja seg i baksetet på sin eigen bil, be han køyra deg heim, og du kan trygt ta deg «ein liten ein», før du startar heimturen.

Hin dagen hadde eg ei merkeleg oppleving. Å kalla det ei «nær døden»-oppleving, er vel å gå for langt, men at det er døden for banktilbodet vårt, vil eg sterkt vurdera å kalla ei sanning. 

Eg veit at eg vandrar på tynn is no, og den ligg heller ikkje over grunt vatn. Forskinga mi byggjer på litt manglande talmateriale, men resultata er så eintydande at dei likevel bør vurderast med den største respekt.

Det nærmar seg jul
Englar frå skjul
Julahandel
Graut og mandel

Det er ein ting som er opplest og vedteke. Me må ha ein datamaskin eller mobiltelefon for å kunna fungera nokolunde normalt i tilværet. Ikkje nok med at me må ha ein av desse «duppedittane». Nei, me må oppdatera dei med ganske korte mellomrom for at dei skal fungera.

Det er greitt at vi får melding på dashbordet i bilen om at tanken snart er tom, at det er tid for neste service eller at bakdøra ikkje er skikkeleg lukka. Men det er eit anna symbol som irriterer meg grenselaust. Kvar dag det er mindre enn fire grader kjem det eit "pling" og eit snøsymbol fram.

Eg er stort sett ein tolmodig mann. Men det er visse situasjonar i livet som set tolmodet mitt på prøve. Ein av dei er det eg her kallar «trappesnakk».

Kånå synest eg er altfor sein med å fornya dongeribukseparken min. No har eg bøtt dei meir enn ein gong, seier ho. Du kan ikkje gå slik blant folk.

I det siste har det dukka opp ein ny mote som ikkje kan forbigåast i det stille. Fleire og fleire unggutar kjem med ein hårsveis der dei klipper seg snaue frå halsen og til langt over øyrene, for så å dyrka ei fyldig og fin såte på toppen.

Ho kjem ned lia
I den kvite kjolen sin

No kjem den salige adventstid
Det tennest lys og kona er blid
Til butikkane går me i samla flokk
Frå minstemann til den gamle med stokk.

I dag, torsdag 20. november er kommunestyret samla til møte i kulturhuset på Husnes, med heller stort fråfall av dei faste representantane (13). Møtet er direktesendt på internett.