Etter den alvorlege brannskaden og alle smertene, fekk naturleg nok Jostein Guddal legeskrekk. Likevel fekk han behov for lege nokre år seinare. I sjuårsalderen var den gardsinteresserte guten også borte ved floren. Han var då uheldig og gjekk på karmen på mjelkebilen. Resultatet vart eit solid kutt i hovudet. Det måtte sying til, og dokter Haugen vart tilkalla. Han sydde såret medan guten sov.

Hos Jostein Guddal har ei hending frå 3-årsalderen brent seg fast i minnet. Han var i floren med far sin, som var i gang med stiinga. Rett innafor døra stod ei bøtte med glovarmt vatn. Ho skulle brukast når dei gjorde klar drikke til kalvane. Då Jostein var like ved døra, kom ein ver springande rundt hjørnet. Guten vart nok litt redd, og tok eit par steg bakover, og sette seg i bøtta med det varme vatnet.

Kjellaug Johnsen, som voks opp i Austrepollen i Mauranger, hugsar dokter Haugen som ein verkeleg balansekunstnar på glattisen. Dette minnet skriv seg frå ein gong bestefar hennar låg skikkeleg sjuk. Han hadde lungebetennelse.

I gutedagane var Arvid Tufta veldig interessert i duer. Han hadde brevduer og var medlem i Ving, ein brevdueforening i Bergen. Interessa hans for duer gjorde sitt til, naturleg nok, at han ofte var å såg på, og studerte fuglane til dokter Haugen i Rosendal. Det var særleg nokre kvite, som var spesielle og interessante, syntes Arvid.

Arvid Tufta, som i dag er ein svært ivrig skyttar, hadde også denne interessa for skytesporten i ungdommen. Det starta med luftgevær. Han hugsar godt ein gong dei dreiv og skaut på blink. Midt i økta kom det ei kraftig regnbyge, og dei måtte ta ein pause. Arvid var forsiktig med våpenet sitt så han sette opninga på løpet ned mot støvelen, slik at det ikkje skulle koma vatn inn i løpet.

Dokter Haugen hadde ikkje tid å missa når han var på utrykking, han tok alltid raskaste vegen. Theodor Totland på Sunde fortel ei historie som viser det. Ein gong dokteren var ute og køyrde, møtte han bussen i Øyradåso, like ved Øvrevik sin butikk før SØRAL blei etablert. Det var ikkje plass for begge, og derfor begynte bussen å rygga for å finna ein passande plass der bilane kunne passera kvarandre. Medan sjåføren rygga, oppdaga han plutseleg bilen til Haugen bak seg.

Kjersti Bondhus i Mauranger fortel ei historie om korleis det var å koma til Haugen på kontroll når ein var høggravid. Kjersti var tilflyttar frå Fana til Mauranger og hadde aldri opplevd noko løgnare enn då ho oppsøkte dokteren i Rosendal, like før ho vart mor for første gang i 1971.

Dokter Haugen vert hugsa som ein kar som var både spretten, lett på foten og rask i snuen. Dette utnytta han til å spara tid når han var på utrykkingar.

Nils Magne Hagen ble kalt for Jasen, han var 24 år i 1995. Det var knapt et vetig menneske som tok sjansen på å holde følge med ham i fjellet. Han var råsterk og er det sikkert fremdeles. For sikkerhets skyld; «jase» er det røldalske navnet på hare. Aller helst «skråfjellshare».

Sokneprest Knut Sellevold kjøpte første bilen sin, ein Morris 10 frå dokter Haugen rundt 1950. Bilen hadde dobbelt clutch, etter som synkroniserte girkassar kom først nokre år seinare, så det var ikkje alltid like enkelt å få giret ned frå høgt til lågt turtal.

Endre Haugen (1895–1986) var distriktslege i Kvinnherad frå 1934 til 1966. Etter det dreiv han privat praksis fram til 1979. Då var han blitt 84 år gammal.

Seniorsenteret Husnes er i Husbanken si årsmelding for 2022 trekt fram som eit godt og vellukka prosjekt. Banken deltok i finansieringa av prosjektet med 82,6 mill kroner, medan dei totale kostnadene var på 97,1 mill kroner.

23. juli 1987 var det premiere for det første Baronispelet i Rosendal. No har Sundal Media for eiga rekning gjort dei gamle filmopptaka sine mykje betre gjennom ny programvare. Sjølve digitaliseringa av den 36 år gamle filmen vart gjort for nokre år sidan, fortel Egil Sundal.

Arbeidet med boka, eller bøkene om dei mange frakte- og fiskebåtane frå Halsnøy, Fjelberg og Valen går på fram, jamt og trutt nokolunde i rute. Alt i alt er det snakk om kring 350 motoriserte farty, og ein god del av desse vil bli omtala i den første boka, som er planlagt å koma ut i haust.

Kvinnheringen skreiv nyleg om at kommunen no er klar til å starta arbeidet med forprosjektet for eit nytt helsehus på Husnes. Eg trur mange ser fram til eit slikt tiltak i regionsenteret, rett og slett fordi det er eit stort behov for å samla tenestene. Dei som i dag har arbeidet sitt ved Husnes helsesenter har òg gjeve uttrykk for at arbeidsforholda deira i dag langt frå er optimale.

Uskedal Historielag har arbeidd med stoff frå bygda si nære fortid, og har gitt ut boka «Den nære fortida». Skriftstyret har funne plass til 22 artiklar og mange interessante bilete. Den mest omfattande er samlinga av ulike personlege minne, som framleis finst om kva som hende i bygda i dagane rundt 20. april 1940.

Denne veka lanserer Geir K. Hus si nye bok «Spennande stikkvegar frå E134 Haukelivegen». Gjennom store bilde og små tekstar får lesarane sjå meir av naturen og kulturen langs tre av vegane sør-vest frå E134.

Lars Jostein Rørvik var knappe 18 år gammal då han i 1966 fekk tilbod om å bli vokalist i dansebandet The Tempers. Seinare har han stått på ulike scenar og sunge i fleire band i over femti år. Ei oppteljing viser at han frå 1979 og utover hadde kring 300 speleoppdrag rundt om i heile distriktet, kven som engasjerte dei og kor mykje dei tente på kvar jobb. No har han skrive bok, og her kan du høyra eit intervju med han.

Frode Sæbø var blant mannskapet på fiskeskøyta «Fjelldur», som i 1972 hadde fått oppdraget med å reisa til eit småbruk på Borgundøy i Fjelberg for å henta sauene til Tjerand Aske – med tvang. Oppdragsgjevar var dyrevernnemnda i Kvinnherad kommune. Frode var på fiske og minnest enno det uvanlege ærendet han og nokre andre ungdommar frå Halsnøy var med på.

Han var stor og sterk, men stillfarande, og kanskje endåtil litt sjenert og folkesky. Slik hugsar Per Arne Fjelberg frå Halsnøy småbrukaren og fiskaren Tjerand Aske. Han må ha slite noko forferdeleg for å halda liv i seg og dyra, legg halsnøybuen til når han fortel.