Laurdag kveld presis klokka 20.15 hoppa fire dykkarar frå Kvinnherad Undervannsklubb i sjøen frå Bogsneskaien på Husnes, som deltakarar i det internasjonale «Divers night».

Sist helg deltok eg og spelekameratane mine frå slutten av 1960-talet på Rock ’15 i Husneshallen. Konferansieren, Halvor Folgerø, var så venleg å minna publikum på at dei som hugsa oss frå glansdagane våre, nok ikkje hadde lenge att.

Sigurd Endresen minnest Tjerand Aske rundt 1947–49, i Fjelberg. Han var berre om lag sju år gammal første gongen han såg han, og det seier seg sjølv at han som liten gut ikkje kunne få eit fullstendig og balansert bilete av denne merkelege mannen. Men her er litt av det som han hugsar.

Han vart rekna som ein original all sin dag, Tjerand Aske frå garden Aske på Borgundøy. Etter at foreldra døydde budde han åleine på garden, og etter mange si meining var det knapt råd å koma nærare eit villmannsliv enn det livet han levde.

Eg har skjøna at fredagen er dagen for å koma ut av skapet, og her er mi vedkjenning: Eg køyrer Volkswagen.

Denne fredagen vil eg snakka snakka litt om helse. Eg er nemleg komen i ein situasjon der eg må innom apoteket av og til. Det er berre for å få nokre preparat som skal halda meg frisk lenge, ifølgje fastlegen.

For nær eit halvt hundre år sidan var me ein gutegjeng som starta eige band. Kva draumar me hadde kan eg ikkje hugsa no, men eit delmål var i alle fall å sjarmera jentene, men eg vågar ikkje å gå nærare inn på det prosjektet her på Skimtvis.