Åsmund Kåre Rørvik fortel ei historie etter mor si. Ho voks opp i Kvednavikjo i Uskedalen, og hendinga er derifrå.

Ein buss var på veg utover og hadde stogga på bakketoppen ved Vodlen for å ta på passasjer, medan dokter Haugen kom i stor fart i bilen sin på veg utover, han òg.

Lars Hersvik voks opp på Aksnes i Raudsteinsstrando, det dei fleste kallar Langgåt i dag. Han hugsar ein gong han fekk ei munnsykje då han var barn. Han trur det kom av at han hadde ete syreblad eller noko liknande.

Eli Roseth Eik fortel om ei behandling Roald, som seinare vart mannen hennar, fekk i tenåra. Han var elev ved yrkesskulen i Omvikdalen og skulle opp til eksamen, men hadde så frykteleg vondt i halsen. Med den ventande eksamen i tankane kunne han ikkje bry seg om det.

– Orda «jeg skal komme» vart ofte nemnt i heimen min, fortel Åsmund Kåre Rørvik. Dokter Haugen nytte stor respekt og vart alltid omtala med vørdnad og takksemd.

– Midt på 1960-talet var vi ein kameratgjeng i tenåra som gjekk mykje på ski i Husnesfjella. Ei palmehelg var vi på den vanlege turen vår opp frå Bremstølen via Svanaheio til toppen av Mjelkhaug. Medan vi sat på toppen vart vi samde om å køyra rett ned til Sundsstølen, ein bratt og spennande nedfart.

Då tvillingane Asle og Tore Soldal skulle ta førarkort, måtte dei som alle andre ha legeattest. Sidan dei to er fødde i 1958, var nok dette midt på 70-talet, altså 10 år etter at dokter Haugen slutta av som distriktslege. Likevel var det han dei fekk time hos, og dei vart kalla inn på kontoret samstundes.

Haugen kasta ikkje vekk tida korkje når han var på legebesøk eller i andre samanhangar. Ikkje var han ein mann av mange unødvendige ord heller. Dette viste han også då han var interessert i å kjøpa eit hus i Rosendal.

Eitt av barna til Harald og Randi Erdal var blitt sjuk. På den tida budde dei på Bjørkevollen i nærleiken av bedehuset i Omvikdalen. Harald måtte til Rosendal for å få medisin til barnet.

Dokter Haugen (1895–1986) kunne også vera spydig til tider, men utan å vera ufin på noko vis. Det vert fortalt at ein gong han hadde køyrd i grøfta kom eit barnlaust ektepar forbi, det var lensmann Malmanger og kona. Dei stoppa og spurde om han trong hjelp.

Dokter Haugen hadde blitt tilkalla til ein pasient i Stussvik. Det var komne nye folk på eit småbruk der, og vegen gjekk ikkje heilt fram til bruket. Haugen kom på motorsykkel, og hadde fått beskjed om å køyra så langt det gjekk an på vegen.

Olga Sunde var ein gong i selskap i doktergarden i Rosendal. Det var yngstesonen Endre, som var litt eldre enn henne, som inviterte. Dei var ein gjeng ungdommar, men ikkje så mange, kanskje 5–6 i alt.

Astrid Tofte Helland budde på Opsanger då ho fekk det første barnet sitt. Guten var liten og småbroten, og ho var til spedbarnskontroll hjå dokter Haugen på kontoret i Olderkjær sitt hus på Sunde.

Ein kar på Husnes feira rund dag. Det var kald vinter, og det var mange gjester. Stemningen var god, og litt fuktig var det òg. Nokre av karane tok turar ut for å lufta seg i den kalde vinterkvelden, nokre i berre skjortene.

Aud Sigrun Fausk hugsar også ein gong då Haugen kom på motorsykkel opp til heimen deira i Langgåt. Bakgrunnen for dokterbesøket, var at far til Aud Sigrun hadde fått vatn i kne.

Astrid Haugse og familien hadde vore på tur i første del av påsken. Dei kom tilbake til Kvinnherad utpå påskeafta. Astrid hadde fått ein grusom øyreverk, og sidan det var etter at dei nye legane var komne, køyrde dei innom helsesenteret då dei passerte Rosendal.

Ein barndomsven av Astrid Haugse vaks så snart, og han vart både høg og tynn. Han gjekk til Haugen og klaga over at han hadde så vondt i kneledda.

Bestefar til Astrid Haugse budde like ved ungdomshuset på Hatlestrand. Ein dag då han var ute og jobba, hadde han hunden sin med seg, slik tilfellet ofte var. Hunden hadde vasa seg opp i vegen, og der kom Haugen i full fart på motorsykkel.

Astrid Haugse fortel òg ei historie som skjedde etter at ho var blitt vaksen. Då var legekontoret i Ølve flytta til nyeskulen.

Aud Sigrun Fausk i Langgåt på Husnes har fleire minne om dokter Haugen. Frå oppveksten hugsar ho ein gong han kom køyrande i den blå Mercedesen opp den bratte bakken forbi huset deira.

På festane i Turnhallen i Rosendal var det ofte god stemning. Denne historia er henta frå ein av desse.